In 1933 grepen enkele sergeanten, waaronder Batista, de macht in Cuba. De invloed vanuit de VS werd
enorm: de meeste landbouwgrond, industrie, hotels e.d. waren in handen van Amerikanen. Batista had
zeer nauwe banden met de Maffia die de casino’s en bordelen exploiteerde. Kortom, de ideale
voedingsbodem voor een revolutie. In 1953 ondernam Fidel Castro met zijn broer Raul en
medestanders, een aanval op een kazerne, die mislukte. Ze werden gevangen genomen en veroordeeld
tot 15 jaar gevangenis. In 1955 kregen ze gratie. Ze vluchtten naar Mexico en begonnen serieus met
een training voor vrijheidsstrijder. Hier voegde Ché Guevarra zich bij hen. In 1956 keerden zij met een
jacht terug naar Cuba. Onder de bevolking kreeg Fidel’s beweging steeds meer aanhang. Nadat een
legereenheid o.l.v. Ché een overwinning boekte, zag Batista in dat het afgelopen was. De auteur
beschrijft deze revolutie met een nadruk op het menselijk drama.