Lang verhalend gedicht oorspronkelijk getiteld Commedia (rond 1555 gedrukt als La divina commedia) geschreven rond 1310-14 door Dante. Het werk is onderverdeeld in drie grote delen – Inferno, Purgatorio en Paradiso – die de reis van een man beschrijven van duisternis en dwaling naar de openbaring van het goddelijke licht, met als hoogtepunt het zaligmakende visioen van God. Het wordt algemeen beschouwd als een van ‘s werelds grootste literaire werken. Het plot van De Goddelijke Komedie is eenvoudig: een man wordt op wonderbaarlijke wijze in staat gesteld om de zielen in de hel, het vagevuur en het paradijs te bezoeken. Hij heeft twee gidsen: Vergilius, die hem door het Inferno en Purgatorio leidt, en Beatrice, die hem introduceert in Paradiso. Door deze fictieve ontmoetingen, die plaatsvinden van Goede Vrijdagavond in 1300 tot Paaszondag en iets daarna, leert het personage Dante over de ballingschap die hem te wachten staat (een ballingschap die al had plaatsgevonden ten tijde van het schrijven). Dit hulpmiddel stelde Dante niet alleen in staat om een verhaal te maken van zijn ballingschap, maar ook om uit te leggen hoe hij omging met persoonlijk onheil en om suggesties te doen voor de oplossing van de problemen van Italië.