Dit verhelderende boek richt
zich op de vitale rol van literatuur in de ontwikkeling van het werk van Frank Stella (1936) en behandelt
vier transformatieve series prenten die tussen 1984 en 1999 zijn gemaakt. Elk van deze series is
genoemd naar een bekend literair werk. Het biedt een kritisch nieuw perspectief op Stella en onderzoekt
zijn interdisciplinaire proces, literaire benadering en belangstelling voor de lessen van de
kunstgeschiedenis als cruciale factoren voor zijn artistieke ontwikkeling als prentkunstenaar. Stella’s
dynamische betrokkenheid bij de literatuur liep parallel met zijn experimenten met onconventionele
druktechnieken en nieuwe manieren om ruimtelijke diepte weer te geven en zo het verhalende potentieel
van abstracte vormen te ontketenen.